تحقیقات جدید نشان می‌دهد که استفاده‌ی جهانی از اینترنت تا سال ۲۰۲۰، سهمی برابر با ۲۰ درصد از مصرف انرژی را به خود اختصاص خواهد داد. با نگاهی به آمارهای این‌چنینی به این نتیجه می‌‌رسیم که توسعه‌ی اینترنت جهانی یا هرگونه زیرساخت فناوری دیگر تنها در صورتی ممکن و مقرون‌به‌صرفه خواهد بود که روشی با حداقل مصرف انرژی (یا حتی مصرف انرژی صفر) برای آن تدوین شود.
هارالد هاس استاد دانشگاه ادینبرا در سال ۲۰۱۱ یک سخنرانی تد انجام داد که توجه مخاطبان را به فناوری جدیدی جلب کرد. او گفت که چراغ‌های LED بی‌شمار موجود در جهان را می‌توان علاوه بر تأمین نور برای توزیع داده هم به کار گفت. فناوری مورد نظر هاس به‌نام LiFi شناخته میشود و علاوه بر زنجیره‌ی تأمین بسیار قدرتمند، سرعت قابل‌توجهی را هم در اختیار مردم قرار می‌دهد. کارشناسان سرعت انتقال داده با استفاد از LiFi را به یک گیرنده‌ی استاندارد قدرت گرفته از سلول خورشیدی، نزدیک به ۵۰ مگابایت بر ثانیه بیان می‌کنند.
صحبت‌های هاس پیشنهادی برای یک اینترنت بی‌سیم با بازدهی بالاتر، سرعت بیشتر و ارزان‌تر بود. دنیای فناوری در واکنش به پیشنهاد این استاد دانشگاه به تکاپویی عجیب افتاد و استارتاپ‌های متنوع برای پیاده‌سازی فناوری وارد عمل شدند؛ اما آیا برنامه‌های آن‌ها با موفقیت همراه بود؟ ژورنال علمی Binary District برای بررسی پیشرفت فناوری با یکی از محققان دانشگاه ادینبرا در بخش تحقیق و توسعه‌ی R&D به نام محمد سفیان اسلیم مصاحبه کرد که در ادامه به بخش‌هایی از آن می‌پردازیم.
ادامه مطلب رو مطالعه کنید .
ادامه مطلب
درباره این سایت